ROOIE ROOS is het levensverhaal van Roos Abbink (1931, Schiedam). Roos groeide op in armoede, in oorlogstijd. Ze werd afgebeuld in kindertehuizen en pleeggezinnen, verrichtte slavenarbeid voor de Zusters van De Goede Herder. Haar eerste huwelijk werd getekend door alcoholisme, mishandeling en verkrachting. Als Roos in een diepe depressie terechtkomt, worden ook háár kinderen naar een kindertehuis gebracht. Dankzij een enorme vechtlust en met de steun van haar tweede man Floor Kluit worstelt Roos zich omhoog. Ze vestigt zich met haar gezin in de gemeente Schermer en sluit zich aan bij de arbeidersbeweging. Door te lezen, te luisteren en te leren ontpopt Roos zich als een baken in de rode familie voor iedereen die in de verdrukking zit. Met de onstuitbare wil om onrecht te bestrijden, komt zij op voor de zwaksten in de samenleving. Rooie Roos is een vakbondsvrouw in hart en nieren, die het actievoeren in het bloed zit. In dit openhartige levensverhaal toont ‘lastpak’ Roos Abbink aan dat wie voor een dubbeltje geboren is, door samenwerking en solidariteit tóch een kwartje kan worden.