Beschrijving

Land van Weemoed is een poëtische vertelling over de eerste generatie gastarbeiders, hun vrouwen, kinderen en familie, die begint in het bergachtige Oost-Turkije. Het verhaal schetst de mensen, hun dagelijkse leven en onderlinge relaties, in een dorp waar met de komst van de radio de moderniteit zijn intrede doet. De wereld wordt groter, horizonten verschuiven en een aantal gaat werken in landen ver weg, zoals Nederland, zo anders dan het land van herkomst. Dit boek vertelt de onvergetelijke levensverhalen van velen, zoals die zich ontvouwen tegen de achtergrond van de geschiedenis, in verhalende poëzie die rijkelijk leeft en ademhaalt. Het zijn verhalen die, net als de mensen uit die eerste generatie, nu langzaam uit het leven verdwijnen. Deze beeldende vertelling is geschreven voor iedereen die van poëtische taal houdt en belangstelling heeft voor de recente geschiedenis.

Ali Şerik (1962) is de zoon van een eerste generatie gastarbeider. Hij heeft diverse gedichtenbundels op zijn naam staan.

Over zijn laatste bundel De stem die baart (2018) schreef Herbert Mouwen in Meander literair e-magazine voor Nederlandstalige poëzie:
Het is een markante bundel geworden met een diversiteit aan actuele onderwerpen.
Scherpe observaties, direct taalgebruik en een hoge toegankelijkheid van zijn gedichten
zijn kenmerkend voor zijn anekdotische manier van schrijven. (…)
De stem van Ali Şerik spreekt volkomen vrijuit, zonder scrupules en klinkt welluidend.
Die stem baart poëzie, brengt gedichten ter wereld en die zijn de moeite van het lezen waard.

Recensie/Quote

NBD Biblion:

Ali Serik (Turkije, 1962) kwam in 1969 naar Nederland als kind in een gastarbeidersgezin. In 1975 ging hij naar Turkije om zijn moedertaal te leren, in 1979 kwam hij terug. Zijn eerste gedichten verschenen in Turkstalige tijdschriften in Nederland. In 1999 publiceerde hij zijn eerste Nederlandstalige gedichtenbundel.
De openingszin van Seriks 'Land van Weemoed', ondertitel: 'epos van een vergeten generatie', luidt: 'Hier in dit godverlaten landschap / houden de bergen waarachtig niet van mensen'. In deze opmerkelijke vertelling in dichtvorm, die in het bergachtige Oost-Turkije begint, schetst Ali ¿Serik het leven van de eerste generatie gastarbeiders. Een aantal vertrekt naar onbekende verre landen, zoals Nederland: 'Terwijl de Turkse collega's hun loonstroken aan elkaar / laten zien, doen hun Amsterdamse collega's dat niet / voor hen is dat privé'. De schrijver verdient complimenten voor het voltooien van dit interessante, maar wel erg lange (412 pagina's!) epos. Net als de lezer trouwens. Het bevat een verklarende woordenlijst, een lijst personages en een kaartje van Turkije.

Details