Een piepklein Frans boerendorp in de Haute Provence. Een huis met uitzicht op heuvels, kerk, lavendel en kuddes schapen. Wendela de Vos bracht er vanaf haar zeventiende elke zomer door. Zij zag er zichzelf opgroeien en volwassen worden; het dorp en het landschap werden een deel van haar leven. Nog jaren na de dood van haar moeder, die het huis indertijd als bouwval kocht, ging ze ernaar toe. Tot er abrupt een eind aan kwam en het huis werd verkocht.
Van deze persoonlijke geschiedenis maakte Wendela de Vos poëzie die het privékarakter ontstijgt. In Niet mijn huis hangt
de hitte, trilt het verleden, loert het onherroepelijk afscheid. Tekeningen en omslag van deze bundel zijn gemaakt door Katelijne Brouwer.