Dit boek beschrijft de hechte Joodse gemeenschap die voor de Tweede Wereldoorlog in Alphen aan den Rijn bestond. Kees Visschedijk (1950) probeert de mensen die daar deel van uitmaakten weer een gezicht te geven. Dat doet hij aan de hand van veertig gesprekken die hij had met oudere Alphenaren, die vaak als kind gezien hebben dat de Alphense Joden werden opgepakt en weggevoerd.

Ook probeert hij de geschiedenis van een aantal van de Joodse onderduikers in Boskoop te reconstrueren. Het dorp kende slechts twee Joodse gezinnen en bood hen en vele anderen buiten Boskoop - Joods of niet-Joods - een veilige plek.

Ten slotte wordt in dit boek het lot van Jacob en Erna Pino en hun dochtertje Mechgelien beschreven, die dachten een goede onderduikplaats te hebben gevonden in Hazerswoude-Dorp, totdat ze de burgemeester om hulp vroegen.

' Waar ze ook heen gaan, ze hebben in elk geval mooi weer.'

Deze opmerking werd door een onbekende toeschouwer gemaakt, die op woensdag 30 september 1942 zag hoe de Alphense Joden onder bewaking van Feldgendarmerie en Grune Polizei naar het station werden gebracht.